Για να έχουμε σύγκριση πρέπει να υπάρχει στο λόγο επίθετο ή επίρρημα συγκριτικού βαθμού ή λέξη που έχει μέσα της συγκριτική σημασία (ἕτερος, ἄλλος, ἄλλοιος διάφορος, ἀντίθετος, ἐνάντιος, διπλάσιος, τριπλάσιος,…προαιροῦμαι). Όταν έχουμε σύγκριση, αναζητούμε τους όρους της. Ο πρώτος όρος, δηλαδή αυτός ο οποίος συγκρίνεται, δεν επιδέχεται κανένα περιορισμό·μπορεί να είναι οποιοδήποτε μέρος του λόγου και σε οποιαδήποτε πτώση. Ο β΄ όρος όμως εκφέρεται μόνο με δύο τρόπους: α) με γενική, που ειδικότερα ονομάζεται συγκριτική και β)με το ή το διαζευκτικό και όπως ο πρώτος όρος.
Σημείωση: Όταν όμως η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους όρους που συγκρίνονται είναι πολύ μεγάλη, τότε ο δεύτερος όρος εκφέρεται και με άλλους τρόπους.
Π.χ. - ή + εμπρόθετος προσδιορισμός
- ή + απαρέμφατο
- ή + δευτερεύουσα πρόταση ακόμη και κύρια (σπάνια)κτλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου