Ισοκράτους Ἀρχίδαμος, 103-105
Οἶμαι γὰρ ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν, ὅτι πολλαὶ πράξεις ἤδη τοιαῦται γεγόνασιν, ἃς ἐν ἀρχῇ μὲν ἅπαντες ὑπέλαβον εἶναι συμφοράς, καὶ τοῖς παθοῦσι συνηχθέσθησαν, ὕστερον δὲ τὰς αὐτὰς ταύτας ἔγνωσαν μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίας γεγενημένας. Καὶ τί δεῖ τὰ πόρρω λέγειν; Ἀλλὰ καὶ νῦν τὰς πόλεις τάς γε πρωτευούσας, λέγω δὲ τὴν Ἀθηναίων καὶ Θηβαίων, εὕροιμεν ἂν οὐκ ἐκ τῆς εἰρήνης μεγάλην ἐπίδοσιν λαβούσας, ἀλλ' ἐξ ὧν ἐν τῷ πολέμῳ προδυστυχήσασαι πάλιν αὑτὰς ἀνέλαβον, ἐκ δὲ τούτων τὴν μὲν ἡγεμόνα τῶν Ἑλλήνων καταστᾶσαν, τὴν δ' ἐν τῷ παρόντι τηλικαύτην γεγενημένην, ὅσην οὐδεὶς πώποτ' ἔσεσθαι προσεδόκησεν· αἱ γὰρ ἐπιφάνειαι καὶ λαμπρότητες οὐκ ἐκ τῆς ἡσυχίας ἀλλ' ἐκ τῶν ἀγώνων γίγνεσθαι
φιλοῦσιν.
συνάχθομαι : συμπονώ, συμπάσχω
Γ1. Να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση του παραπάνω κειμένου.
Μονάδες 20
Γ2. Να γράψετε στο τετράδιό σας τον τύπο που ζητείται για καθεμία από τις
παρακάτω λέξεις:
ὑμᾶς : την αιτιατική ενικού αριθμού στο γ΄ πρόσωπο
πόρρω : τον υπερθετικό βαθμό
ἀγαθῶν : το επίρρημα στον θετικό βαθμό
αὑτὰς : τη γενική πληθυντικού αριθμού στο β΄ πρόσωπο στο
ίδιο γένος
ἡγεμόνα : τη δοτική πληθυντικού αριθμού
οἶμαι : το γ΄ ενικό πρόσωπο του παρατατικού
ὑπέλαβον : το απαρέμφατο του παρακειμένου στην παθητική φωνή
τοῖς παθοῦσι : τον ίδιο τύπο στον μέλλοντα
ἔγνωσαν : το γ΄ ενικό πρόσωπο της ευκτικής στον ίδιο χρόνο
καταστᾶσαν : το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής στον ίδιο χρόνο
και στην ίδια φωνή.
Μονάδες 10
Γ3α. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των παρακάτω τύπων:
ὑμᾶς, συμφοράς, τοῖς παθοῦσι, τί, λαβούσας, ἡγεμόνα.
(μονάδες 6)
Γ3β. «αἱ γὰρ ἐπιφάνειαι καὶ λαμπρότητες οὐκ ἐκ τῆς ἡσυχίας ἀλλ' ἐκ τῶν ἀγώνων γίγνεσθαι φιλοῦσιν»:
Να μεταφέρετε την παραπάνω πρόταση στον πλάγιο λόγο, και με τους δύο τρόπους, με εξάρτηση από τη φράση: «Ὁ ῥήτωρ εἶπεν».
(μονάδες 4)
Μονάδες 10
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Θεωρώ, λοιπόν, ότι εσείς δεν
αγνοείτε ότι πολλά γεγονότα ήδη έχουν συμβεί έτσι, τα οποία αρχικά όλοι νόμισαν
ότι ήταν συμφορές και αισθάνθηκαν οίκτο για τα θύματά τους, αργότερα όμως αντιλήφθηκαν
ότι αυτά τα ίδια υπήρξαν πηγή πολύ μεγάλων αγαθών. Και γιατί πρέπει να
μνημονεύουμε τα παλιά γεγονότα; Αλλά και τώρα τις πόλεις που είναι πρώτες,
εννοώ την Αθήνα και τη Θήβα, θα διαπιστώσουμε ότι τη μεγάλη τους ανάπτυξη τη
γνώρισαν όχι από την ειρήνη, αλλά από αυτά (τα γεγονότα) που τους επέτρεψαν να
ανασυνταχθούν αφού προηγουμένως γνώρισαν ατυχίες στον πόλεμο, χάρη σ΄ αυτά η
μία πόλη βρίσκεται επικεφαλής των Ελλήνων, ενώ η άλλη έχει αποκτήσει τόση ισχύ,
όση κανείς ποτέ μέχρι τώρα δεν προέβλεψε. Γιατί η φήμη και η δόξα συνηθίζουν
(αγαπούν) να προέρχονται όχι από την ησυχία, αλλά από τους πολέμους.
·
ε ε
·
πορρωτάτω
·
ευ
·
υμων αυτων
·
ηγεμόσι
·
ωετο
·
υπειληφθαι
·
πεισομενοις
·
γνοίη
·
κατάστηθι
Γ.3.α
·
υμας: Υποκ στο «αγνοειν»
·
συμφοράς: Κατηγορούμενο στο «ας» (μέσω του είναι)
·
τοις παθουσι: Αντικ. στο «συνηχθέσθησαν»
·
τι: αιτιατική της αιτίας στο «λέγειν»
·
λαβούσας: κατηγορηματική μετοχή στο «τας πόλεις»
(μέσω του ευροιμεν αν)
·
ηγεμόνα: κατηγορούμενο στο «την μέν» (μέσω του
καταστασαν)
Γ.3.β
·
Ο ρήτων ειπεν … τάς επιφανείας και λαμπρότητας…..φιλειν
·
Ο ρήτωρ ειπεν ότι… φιλοιεν
